نگارش وتدوین:معصومه صادقیان،استاد راهنما: آقای اکبری

چکیده

بحث از معاد که به معنای زندگی مجدد انسان وسایر موجودات است در تمامی ادیان چه الهی وچه غیر الهی به صورتهای مختلف مطرح بوده است وبه عنوان یک موضوع بسیار مهم وسرنوشت ساز که غایت وکمال آدمی را رقم می زد،مورد بحث واعتقاد قرار گرفته است.
رویکرد های مختلفی در باب مساله معاد وجود دارد،اما کامل ترین آنها ،رویکرد قرآن است که به آن اهتمام ویژه ایدارد بطوری که در باره جهان پس از مرگ بیش از ۱۴۰۰ آیه دارد که نشانگر اهمیت معاد در قرآن است.معاد،مورد اهتمام انبیاءالهی نیز بوده است .واصولا دعوت به دین در صورتی معنا دارد که زندگی پس از مرگ(معاد)جزء اصول اساسی آن باشد.

در مقابل اعتقاد به معاد واهتمام قرآن وهمه ی انبیا ی الهی ،موضع منکرین معاد را داریم که سعی کرده اند با موضع گیری در برابر آیات الهی وانبیاء الهی به انکار معاد ویا به انکار معاد جسمانی بپردازند.
رویکرد قرآن این است که معاد هم روحانی است وهم جسمانی وآیات متعددی این رویکرد ونگرش را تثبیت وتایید می کند.
در این پژوهش سعی شده ضمن ارائه ی پیشینه بحث اعتقاد به معاد وضمن اثبات تجرد نفس که پایه ی اعتقاد وامکان معاد را بیان می کند به بررسی وبیان آیات الهی درباب اعتقاد به امکان وضرورت معاد وبالتبع معاد جسمانی ومعاد رحانی پرداخته شود وبه برخی شبهات مطرح در این باب پاسخ لازم ارائه گردد.
کلید واژه ها:معاد،معاد روحانی ،معاد جسمانی،تجرد نفس،آیات معاد،تناسخ،اشراط ساعه،گواهان روز حساب.