چکیده

نقش مربی پرورشی در خودسازی نوجوانان از این رو اهمیت دارد که دعوت الهی و تربیت معنوی همراه تزکیه از دیدگاه اسلام رسالت یک مربی است. مربی شایسته از منظر دین باید دارای ویژگی‌هایی باشد تا بتواند ضمن آموزش به پرورش انسان‌ها نیز اهتمام ورزد. هم‌چنین تربیت نوجوان از امور بسیار ویژه‌ای است زیرا اگر تربیت در سنین نوجوانی به خوبی انجام گیرد و نوجوان را به سمت خودسازی سوق دهد می‌تواند آینده نوجوان را تضمین کند پرورش نوجوان مسئولیت خطیری برای مربی است و این امر به آن جهت است که مربی می‌تواند مانند انبیا، مسیر رسیدن به رشد و کمال را فراهم سازد از همین رو ضرورت دارد نقش مربی در پرورش خودسازی نوجوانان مورد بررسی قرار گیرد. مقاله پیش رو با روش تحلیلی-توصیفی و با رجوع به کتب کتابخانه‌ای جمع آوری شده است و یافته‌ها نشان می‌دهد به جهت اهمیت بالای تربیت نوجوانان، مربی پرورشی باید با اخلاص، حق محور، صبور، اخلاق مدار و توجه ویژه به خود سازی داشته باشد و نقش مربی جهت خودسازی دعوت به سمت دین، تربیت صالح، تربیت قرآنی و تربیت اخلاقی است.

کلیدواژه: خودسازی، مربی پرورشی، نوجوان

طلبه سطح2 مدرسه علمیه فاطمیه جلفا: معصومه تقی نژاد