بانوان شیعه جمهوری آذربایجان
همیشه غم اندوه از دست دادن تاج ایران در آذربایجان، حقارتی را بر غیرت دینی و ملی مردم این خطه، آزادگان را چون تیغی در گلومانده، دچار رنج دائمی کرده است.
دویست سال است که این درد، مانند زخم کهنها ی که مرهمی برای التیام آن در
طول زمان پیدا نشده است، نسل به نسل در اعماق وجود آذربایجانیهای ساکن
در دو سوی ارس، مانند نیشتر اذیت میکند. اگر چه شیعیان غیور دیندار منطقه
تا پای جان ایستادند و برای حفظ دین و وطن، خون دادند تا ناموسشان را از چپاول دشمنان دورکنند، ولی شاهان قاجار با یک امضاء خائنانه سرنوشتشان به گونهای دیگر رقم زدند.
دولت تزار و بعد از سقوط او در زندانی به وسعت یک قاره با دیوار آهنین به مدت یک قرن دیگر از همه چیز محروم کرده است. محرومیت از دینداری، آزادگی، تاریخ گذشته و منابع دینی با خط و زبان مادری و هویت اسلامی و هرچه که از دین و میهن نشانهای داشت.
اگر چه همه ساکنان آذربایجان آسیب دیدند ولی بیشترین آسیب متوجه زنان
و دختران شیعه شد. زنان باحیا و عفاف که در برخی از روستاهای آذربایجان
با روسریهای بزرگ )یاشماخ( بخشی از صورتشان پوشیده بود. اولین هدفی که…
آخرین نظرات