اسلام مکتبی تربیتی است که هر چه در آن آمده به نوعی با تزکیه و تربیت انسان ارتباط دارد و آیهها و احادیث زیادی به این مطلب اشاره دارد. نگرش اسلام به جوان و جوانی مبتنی بر واقعیت است که از نگاهی واقع بینانه و تصویری کامل از ابعاد وجودی زندگی آدمی است به گونهای که نه از ویژگیهای مثبت این دوره غفلت میشود و نه خصوصیات منفی آن نادیده گرفته شده است، بلکه نقاط منفی را مقتضای دوره جوانی میداند که باید به وسیلۀ جامعه هدایت شود.
شناخت عوامل آسیبزا در تربیت دینی از مهم ترین مباحث تربیتی است که تعیین کننده ضوابط و هنجارهای حاکم بر فرآیند تربیت است و با توجه به مرحله ای بودن رشد انسان، متناسب با هر مرحله از رشد، اصول حاکم بر فرایند هم متفاوت است آنچه انسان را از دین و آیین خود خارج میسازد و متأسفانه بسیاری از مربیان و خانوادهها از آن غافلند و در طول تاریخ ضربههای زیادی از این ناحیه متوجه جوانان شده است، نشناختن آسیبها و آفتهای دینداری است. از جمله میتوان به این موارد اشاره کرد:کج اندیشی دینداران و برداشت غلط از معارف و مفاهیم دینی، افراط و تفریط در مسائل عبادی، کمالگرایی غیرواقعی و سهلانگاری در امر آموزش مسائل مربوط به عبادات.
طلبه سطح2 مدرسه علمیه فاطمیه جلفا: عصمت پناهزاده
آخرین نظرات